Een team van architecten en ontwerpers ontfermde zich tussen 2018 en juli 2021 over de Utrecht. Een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis werd geschreven. Niets is zoals het was en toch bleef alles bewaard. Toevoegingen is op vrijdag- en zaterdagmiddag. Welkom in de Utrecht anno 2021.
Een nieuw hoofdstuk
De Utrecht laat vanaf juli 2021 zien hoe ze is veranderd. Wat bezielde Borren en Staalenhoef Architecten om helemaal uit hun bol te gaan, net als de jonge architecten Kropholler en Staal in 1904? Of deden onze tijdgenoten er zelfs een schepje bovenop? De Utrecht schittert tot en met het dak van Koninklijke Tichelaar.
Restauratieschilder Jilt Heidstra gaf het monument een opfrisbeurt en ontdekte oorspronkelijke kleuren.
Willem Hoebink zette De Vloer en de deftige wachtkamer en zelfs de smalle steeg, die door de architect een nieuwe functie kreeg, in een heel nieuw licht. Gjalt Pilat kroop voor De Utrecht achter de tekentafel. Hij ontdekte een oude wengé boom in een vergeten loods en zaagde er een monumentale tafel van en een lange pantry voor De Top. Ook de trappen en vloeren in de nieuwbouw zijn bekleed met de boom.
Christien Starkenburg van Studio Slow nam stoelen mee naar binnen en bracht een Scandinavische touch met design klassiekers, zoals De Mug van Arne Jacobsen. En de mensen van BW H Ontwerpers ontrafelden typografie, diepte, vlakken en kleuren en gaven nieuwe richting en betekenis en een hedendaags accent aan wat er de hele tijd al was. Kijk nou, De Utrecht heeft het allemaal in huis.
00 Toevoegingen als boek
Wie tussen 2017 en 2021 aan De Utrecht werkte – van grafisch vormgever tot meubelmaker, van schilder tot aan lichtarchitect – ontkwam er niet aan een band met het gebouw te ontwikkelen. Wie iets door zijn handen laat gaan, gaat erover nadenken of op zijn minst: over mijmeren. Betrokken werklieden en ontwerpers van nu blikken terug op de onstuimige en intrigerende geschiedenis van De Utrecht. Wat voegden zij zelf toe aan het gebouw? En wat fluisteren de schimmen van hun voorgangers hen in de oren? In deze publicatie komen bijna alle betrokken ontwerpers aan het woord, in de hoop dat hun inzichten en vermoedens minstens honderd jaar, maar liever nog veel langer, zullen blijven klinken.
Journalist Kirsten van Santen interviewde de betrokkenen. Fotograaf en filmmaker Tom van Huisstede en Jonathan Sipkema schoten het beeldmateriaal. De vormgeving was in goede handen bij Dennis de Vries van BWH ontwerpers. En ze gaan het allemaal nog eens over doen. Want Toevoegingen is nog maar het begin van een reeks. De volgende editie, over Anke Roder verschijnt al in augustus.
* scroll door naar extra producten
Inge Reisberman
De Utrecht heeft iets met mieren en voegde twee films van Inge Reisberman aan het gebouw toe. De film You Never Work Alone speelt zich tijdens Toevoegingen af op het beeldscherm in De Top. De andere film, Scrimmage wordt getoond op het lantaarnvenster in de hal.
Het werk van Inge Reisberman bevindt zich op het gebied van video, video-installaties, fotografie en animaties. Onderdeel van haar werk is het filmen van flora en fauna. Kleine bodemdieren zoals slakken, pissebedden en mieren fascineren haar. Mieren staan bekend als goed georganiseerd, nijver en hulpvaardig. Maar af en toe lijkt een mieren-tafereel een ongeordend geheel. Het is raadselachtig waarom er gesleept wordt met allerhande grote en kleine ‘gevonden voorwerpen’ en is het heen en weer rennen schijnbaar doelloos. Mieren zijn altijd aan het werk. Het lijkt alsof ze opdrachten uitvoeren die de kijker volstrekt onbekend zijn. Dat maakt het schouwen spannend en de verwondering groot.
Inge Reisberman (Almelo, 1959) is opgeleid aan de AKI (Artez) in Enschede. Zij woont en werkt in Leiden.